donderdag 16 februari 2017

Mijn eigen eigenaardigheden

Dit is één van mijn lievelingsfoto's: imperfecte tegels in Lissabon. Het was jarenlang het achtergrondscherm van mijn computer. Ik heb ook een foto, waarin die afwijkende tegels niet zitten, maar ik vind deze mooier.
Ja, en? Het zou toch over eigenaardigheden gaan?
Ja, dat klopt. Ik heb een opdracht. Ik probeer me aan die opdracht te houden, maar ik heb tegelijkertijd ongelooflijk veel zin om over tegels te bloggen. Eigenaardig toch?

Het heeft waarschijnlijk iets met mijn achternaam te maken, Tigchelaar dus. Mijn familie beweert dat wij (met gch) in het verleden verwant zijn met die uit Makkum (de Koninklijke met ch). Op de eerste steen staat inderdaad één keer de naam met gch. Ik was er op bezoek in de tachtiger jaren, toen ze nog toeristen binnen lieten. Ik heb er toen een tegeltje gekocht voor het 25-jarig huwelijk van Riet en Wim. Een mooi cadeautje. Zij waren er blij mee en het hangt nog steeds bij Riet aan de muur. Wim is al jaren geleden gestorven. Ik vind die verwantschap een mooie gedachte en al helemaal niet mijn verdienste. Ik houd van tegels. Ik houd minstens evenveel van kapotte tegels, scherven en mozaïek. Helemaal blij werd ik van de berg scherven in Enkhuizen in een museum vlakbij het Zuiderzeemuseum. Allemaal Tichelaarbaksels. Wat had ik er graag in gegraaid.
Wat maakt mij mij, vraagt Petra. Is dat mijn naam? Nee, natuurlijk niet. Maar mijn naam is me wel steeds beter gaan passen. Na mijn pensioen zijn mijn lief en ik in Friesland gaan wonen. Ik spreek geen Fries en versta het met mate, maar mijn naam wordt herkend. Ik ben voor één zestiende deel Fries.
Weet je wat het is, ik wil mij helemaal niet blootgeven. Ik wil mij niet aanbieden als product. Dat moeten die blogjes zelf maar doen. Die moeten door hun woordkeus en door de keus van de plaatjes erbij hun weg vinden naar mijn ideale lezer: Iemand, leeftijdloos, die mijn taal spreekt, mijn mooi ook mooi vindt, zich herkent. Iemand die ........ Als ik mijn ideale lezer meer definieer, sluit ik haar misschien wel uit. Als ik mijzelf meer definieer, doe ik mij misschien wel tekort. Laat de magie haar werk doen. Deze foto is nu al weer jaren mijn achtergrondscherm. Zoete herinnering aan Barcelona. Tegels, ik heb er nog nooit één gebakken. Nog niet.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten